Józef Lajb Ab, urodzony 22 sierpnia 1863 roku w Łodzi, stał się jednym z czołowych edukatorów i działaczy oświatowych swojego czasu. Jego życie i działalność są nie tylko częścią historii edukacji, ale również integralnym elementem dziedzictwa społeczności żydowskiej w Łodzi.
Początki kariery edukacyjnej
Józef Ab rozpoczął swoją karierę w edukacji w 1885 roku, po ukończeniu studiów wyższych. Stał się aktywnym członkiem Towarzystwa Nauczycieli i Nauczycielek Żydów, którym przewodniczył w latach 1897-1910. Jego zaangażowanie w walkę z analfabetyzmem świadczy o jego głębokim oddaniu sprawie edukacji.
Rozwój Żeńskiej Szkoły Handlowej
W 1910 roku Józef Ab założył Żeńską Szkołę Handlową przy ul. Spacerowej 29, która w 1913 roku została przeniesiona na ul. Zieloną 8. Z czasem, w 1921 roku, szkoła przekształciła się w Gimnazjum Żeńskie o profilu humanistycznym, zlokalizowane przy ul. Zielonej 10. Mimo że w 1925 roku formalnie przekazał własność szkoły nauczycielom zrzeszonym w Zrzeszenie Pedagogów Sp. z o.o., jego wpływ pozostał widoczny.
Zmiany w zarządzaniu placówką
Po zakończeniu pracy zawodowej w 1931 roku, szkoła nosiła imię Józefa Aba jako wyraz uznania dla jego osiągnięć. Nowym dyrektorem został Ludwik Krajeński, a od 1933 roku do 1939 roku placówką kierowała Stella Estera Reinowa. Edukacja odbywała się głównie w języku polskim, z językiem hebrajskim jako przedmiotem dodatkowym.
Trudne lata i dziedzictwo
Józef Ab, zamieszkując przy ul. Piotrkowskiej 118 z córką Nadieżdą, doświadczył osobistych strat – jego żona Berta zmarła w 1934 roku, a syn Michał poległ w czasie wojny w 1916 roku. W czasie okupacji trafił do łódzkiego getta, gdzie mieszkał przy ul. Dworskiej 14 i tam zmarł 7 lutego 1941 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ul. Brackiej.
Historia Józefa Aba jest świadectwem jego wkładu w rozwój edukacji oraz życia społeczności żydowskiej w Łodzi. Jego działalność pozostaje istotnym elementem lokalnej historii i pamięci o społeczności, która kształtowała miasto.